Fizjologia mamy i dziecka przyciąga Was do siebie, zachęca do patrzenia na siebie, dotykania i interakcji. W dużym stopniu te zachowania są kontrolowane przez prawą półkulę mózgu. Ta sama strona mózgu jest zaangażowana w doznania i emocje.
Niektórzy opisują interakcje pomiędzy mamą a dzieckiem jako pewnego rodzaju taniec. Ale choreografia tego tańca zamiast być opracowana przez innych, powinna wypływać ze środka; powinien być to taniec, gdzie ruch jednej strony wyzwala odpowiedź drugiej. Kiedy mamy napotykają problemy podczas karmienia piersią, wiele z nich przyznaje, że martwi się, że ich instynkty macierzyńskie są wadliwe.
Tymczasem nauka karmienia piersią nie musi być trudna i nie musi opierać się na zawrotnej liczbie instrukcji. Przyjaciele, rodzina a czasem nawet środowisko medyczne są w stanie tak skomplikować mówienie o karmieniu piersią, że wiele kobiet niepokoi się, że nie da rady. To bardzo często kwestia nadmiaru informacji i położenia nacisku na niewłaściwe kwestie.
Kiedy mama rozmawia i komunikuje się z maluchem, buduje jego język – a także wzmacnia wspólną nić porozumienia. Od momentu narodzin dzieci mają bardzo skuteczny sposób mówienia, co myślą i czują, nazywany płaczem. Dziecko nie płacze, żeby irytować mamę – nie ma kogoś takiego jak niegrzeczne niemowlę.
Zanim rozpoczniecie kolejną sesję karmienia, pomyśl w jakiej pozycji w danych okolicznościach będzie Ci najwygodniej. Pamiętaj, że niektóre pozycje mogą być dla Was lepsze niż inne. Ze względu na to, że kobiety różnią się wzrostem, długością ręki i wielkością piersi, ustalenie jednej najlepszej pozycji dla wszystkich jest niemożliwe. To, co jest dobre dla Twojej przyjaciółki, może się nie sprawdzić w Twoim przypadku.
Karmienie w pozycji naturalnej odchylonej nazywanej też pozycją biologiczną
Całe ciało mamy podtrzymuje ciężar dziecka i nie musi ona nawet myśleć o bodźcach uruchamiających jego naturalne odruchy. W takiej pozycji, dzięki sile grawitacji, broda, tors, nóżki i stopy dziecka pozostają w kontakcie z jej ciałem.
Jakąkolwiek pozycję mama wybierze do karmienia, naturalne wyposażenie dziecka dojdzie do głosu najlepiej wtedy, kiedy jego główka, ramiona i biodra pozostaną w linii prostej, a broda, tors, biodra, nóżki i stopy przylegną ściśle do Twojego ciała lub innego podłoża.
Karmienie w pozycji odchylonej może bardzo ułatwić pierwsze dni i tygodnie karmienia piersią, kiedy odruchy dziecka są najmniej skoordynowane, a mama dopiero zdobywa doświadczenie. Najlepszy kąt odchylenia to taki, który pozwala mamie bez trudu zachować kontakt wzrokowy z dzieckiem, ale jednocześnie pozostawać na tyle odchyloną, aby siłą grawitacji przytrzymywała na swoim ciele dziecko leżące na brzuszku.
- Po cesarskim cięciu ułożenie noworodka w poprzek piersi pozwala mamie korzystać z pozycji odchylonej, eliminując nacisk na szew.
- Pozycja naturalna odchylona, w której dziecko leży po przekątnej, a mama jest bardziej wyprostowana, nadaje się do restauracji, kina i innych miejsc publicznych.
- Siedząc lub leżąc na boku, upewnij się, że całe ciało dziecka skierowane jest do Ciebie i ściśle do Ciebie przylega. Dziecko, które nie jest ułożone prosto, zajęte jest bardziej poprawianiem swojej pozycji niż ssaniem. Kiedy przeciwdziałasz sile grawitacji, karmiąc noworodka, pewnie podtrzymuj ramiona dziecka tak, aby jego główka, szyja i usta były stabilne. Wtedy dziecko lepiej ssie. Spróbuj wtulić dziecko pod pierś. Im ciało dziecka jest bliżej Twojego, tym lepiej.
Karmienie w pozycji spod pachy
Część kobiet lubi siedzieć prosto i podczas karmienia wtulać dziecko po jednej stronie. Karmienie spod pachy to szczególnie dobra pozycja po cesarskim cięciu i dla mam, które mają duże piersi. Aby dziecko dobrze chwyciło pierś i aby było wam wygodnie podczas karmienia w pozycji siedzącej na boku, zrób to w trzech krokach:
- zbliż nosek dziecka do swojej brodawki sutkowej, pamiętając, że główka dziecka ma być delikatnie odchylona.
- upewnij się, że buzia dziecka jest szeroko otwarta.
- pomóż dziecku uchwycić pierś.
Najistotniejsze ruchy, o których dobrze jest pamiętać, kiedy dziecko przygotowuje się do chwycenia piersi:
- trzymaj dziecko pod piersią i ściśle przy sobie (z ramionkami i klatką piersiową przyciśniętymi do Twojego ciała i piersi).
- ustaw nosek dziecka przy brodawce.
- pozwól, aby główka dziecka pozostawała delikatnie odchylona.
- podtrzymuj dziecko stabilnie pod plecami i ramionami, przyciągnij bioderka dziecka do siebie.
Podczas karmienia warto unikać:
- naciskania na główkę dziecka od tyłu,
- umożliwiania dziecku odpychania się stopami od twardej powierzchni,
- pozostawiania wolnego miejsca pomiędzy sobą a dzieckiem.
Kiedy przyciska się główkę dziecka, dziecko zaczyna się odpychać. Powodów jest kilka. Po pierwsze, popychanie główki pochyla ją w przód, brodą do piersi, co utrudnia przełykanie. Może również wciskać nosek dziecka w pierś i utrudniać oddychanie. Jeśli dziecko musi wybierać pomiędzy oddychaniem a jedzeniem, oddychanie zawsze wygrywa.
Karmienie piersią w pozycji leżącej na boku – kilka wskazówek:
- dziecko jest spokojne i gotowe do karmienia,
- dziecko trzymane jest blisko piersi z główką, szyją i bioderkami w linii prostej i ciałem przyciągniętym tak blisko, że nie tworzy się odstęp pomiędzy Tobą a dzieckiem,
- główka dziecka skierowana jest bezpośrednio do piersi, a jego ciało przyciśnięte do Twojego, nos dziecka jest w jednej linii z brodawką,
- główka dziecka jest delikatnie odchylona i dziecko zbliża się do piersi brodą do przodu.
Podawanie piersi
Ukształtowanie piersi palcami ułożonymi równolegle do ust dziecka może ułatwić mu głębsze chwycenie piersi.
Pozycje do karmienia piersią
Karmienie w pozycji spod pachy
Dziecko należy ułożyć tak, aby jego nóżki znajdowały się pod pachą mamy, a brzuszek przytulony był do jej boku. Główka dziecka podtrzymywana jest przez dłoń mamy, natomiast plecy podtrzymywane są jej przedramieniem.
Pozycja na boku
Mama leży na boku, z ramieniem opartym na łóżku, a głową na poduszce. Dziecko należy ułożyć brzuszkiem do brzucha mamy, główkę należy ułożyć na ramieniu mamy, a plecy podtrzymywać przedramieniem lub poduszką/zwiniętym w rulon ręcznikiem. Twarz dziecka powinna znajdować się na wysokości piersi, a usta naprzeciw brodawki sutkowej.
